Ik ben er weer.Terug in mijn kracht.Lerend van elke windvlaagin de nieuwe zeilenvan mijn schip.Ik neem het roer terug.Beetje bij beetjeherpak ik de regie.Ik vier de schoot,het grootzeil bolt opRustig voor de windnavigeer ik het leven.Vier ik het feest.Het zijn prachtige zeilen. ~ foto vanaf Waddendijk, Oost Vlieland
Eind juni 2020 vertelde ik Elena als eerste over mijn ontmaskering.“Je hebt een naam nodig”, zei ze enthousiast.Veel namen kwamen er voorbij, zoals ook Aurora wat later mijn derde naam werd. Een paar dagen later wist ik het, het werd Stellata. Mezelf vernoemend na de Magnolia Stellata die ik een paar maanden eerder in mijn
Magnolia Stellata Lees verder »
Soms hoor ik een liedje uit mijn verleden. Zoals nu ‘English man in New York’. Wat van dit nummer altijd bleef hangen was ‘I’m an alien’. Ik vertaalde dat toen als ‘een buitenstaander’, zoals ik me voelde toen, ook al stopte ik dat gevoel vaak weg.Maar ik stopte het minder diep dan dat onbewuste gegeven,
Soms vergeet ik even stil te staan bij wat ik meemaak deze weken. Vergeet ik even in de spiegel te kijken. Het herstel vraagt veel geduld en is niet zonder pijn, waar veel van mijn focus naartoe gaat op een dag. Dan weer ijs, dan weer dat geweldige elektrische kruikje, en soms even slapen. En
Vijf dagen vóór mijn operatie verscheen er een uitgebreid artikel in de Volkrant over spijtoptanten in de transgenderzorg. Het artikel ging over een verhaal van een persoon die na de operatie merkte dat ze er naast zat. Vreselijk lijkt me dat! Maar de journalisten gebruikten vooral het verhaal van deze persoon en vonden zo gauw
Volkskrant lidmaatschap spijtoptant Lees verder »
Gisteren had ik mijn eerste nacontrole. Als ik dat woord google kom ik op nacontrole na de bevalling uit. Bijzonder hoeveel parallellen er waren ineens met de bevalling. Zoals mijn eerste helpende lieverds wat ze zagen vonden lijken op wat je kan aantreffen na de bevalling. Alles opgezwollen, pijnlijk. Of de vreugde die ik voelde
Vannacht droomde ik dat ik over een smalle weg in aanbouw liep. Er liepen twee mannen achter me, macho werklui. Ze hadden haast en jaagde me op. Ik moest sneller want anders zouden ze over me heen lopen. Het deed me denken aan die tijden in mij leven waar ik met toen een jongensachtig uiterlijk
Het was een lange operatie van 4,5 uur. Ik had dan ook gekozen voor mamma augmentatie (borstvergroting) en vaginaplastiek in één sessie. Als alles goed hersteld hoef ik daardoor niet meer onder narcose. Wat een welkom idee is, want ik was er best van door de war! Het duurde een paar uur voordat ik doorhad
De laatste dagen waren rommelig. Pittig! Ik wist tevoren al dat er vandaag en gisteren alleen in de avond hulp kon zijn, waar ik heel dankbaar voor ben want even social contact en een goede maaltijd is goud waard. Maar het waren ook lange dagen, aan het einde van zo’n dag merk ik wel dat
Ik heb al een paar keer ‘misgegrepen’, toch nog iets van fantoompijn. Of eigenlijk meer een fantomatische verwarring. Het is er echt niet meer, hihi, en het misgrijpen lucht ook steeds weer even op, ook al kan ik de itch dan niet direct temmen. Ik schreef een maand of twee geleden een tekst over hoe het zou
De dag dat Sarah een zwengel kreeg Lees verder »
~2.00
Wat nou als het niet doorgaat? Als ik toch koorts heb ineens, of wat voor reden dan ook.
Let op de ademhaling.
Ik moest even zoeken naar een synoniem voor het geval, maar zwengel klinkt wel aardig passend. Het wordt ook heel makkelijk iets banaals, hoe schrijf je daar nu over? Daarom schrijf ik er dus eigenlijk nooit over. Maar toch hoort het bij het ook bij het proces. En ik kreeg aanleiding er over te schrijven,
De laatste dag met een zwengel Lees verder »
Toen ik als Aurora mijn masker bouwde en leefde, was ik heel intensief in het maken van allerlei regels om aan het beeld te voldoen wat ik dacht dat mijn omgeving van mij verwachtte. Maar soms liet ik juist ook dingen toe. Misschien was dat ook wel de weg naar mijn ontdekking in 2020. Ik
Vandaag kocht ik een tompouce voor mezelf. Want ik was trots en blij dat ik vanmorgen op de weegschaal 77,5 kilo woog! Ik had het al een beetje achterwegen gelaten, het wegen. De kilo’s vlogen er de eerste maanden van mijn dieet vanaf, maar daarna ging het een stuk langzamer. Wat ook gezond is begreep
15 Maanden hormoontherapie Lees verder »
Ik heb al een tijdje niet meer geschreven. Wat kan je ook schrijven in de aanloop naar een operatie die voor veel mensen niet voor te stellen is. Maar juist daarom wil ik er toch wat over schrijven. Alleen waar te beginnen en bijna geen tijd tussen al dat opruimen, verhuizen en werken door. Tot
Toilet-droom en over ballast kwijtraken Lees verder »
Hoge golven slaan stuk in de branding. De dagen voelen aan als lente, maar het is nog echt winter. Mijn Magnolia Stellata is in rust en bereid zich rustig voor op het voorjaar, lees ik. Ik wil haar een stukje naar voren plaatsen, achter haar komt een beukenhaag. Eerst moet ik haar flink terugsnoeien, dan
Dat nummer van Abba, Happy New Year, het galmt nog na in mijn hoofd. Gisteren zocht ik het op en zong het luidkeels mee, een beetje om mijn zoon te plagen, maar vooral ook omdat ik er vroeger bij wegdroomde. De klanken, de liefelijkheid. Ook kreeg ik een filmpje van twee Vliedinnen die het meezongen
Eigenlijk moet ik nu echt mijn tafel opruimen, of eigenlijk mijn hele huis, maar nu vind ik een ideale escape om even te schrijven over het afgelopen jaar. Wat was het jaar bijzonder! Het begon met een succesvolle voordekunst campagne, en het eindigde met een heus boek waar ik best trots op ben eigenlijk. En
