operatie

Als ik terugdenk voel ik nog steeds die spannende rit met Marian naar de kliniek. Of dat ik net vóór de narcose ineens een veel lagere dan mijn normaal lage bloeddruk had en hoe dat goed kwam toen ik binnenin de overweging nog een laatste keer maakte. De enorme opluchting die ik vandaag één jaar […]

Vandaag had ik een controleafspraak bij mijn chirurg. Ik had vóór de checkup nog even afgesproken bij mijn pleegbroer Mathijs die op steenworp afstand woont van de kliniek en toevallig thuis was. Koffie drinken, lunch en bijpraten. Maar eigenlijk voelde het meer als dat ik bij Mathijs op bezoek ging en toevallig langs de kliniek

Vandaag is het vier maanden na mijn operatie. De afspraak morgen bij Cosmetique Totale voor electrische epilatie komt wat onhandig uit omdat ik voor deze vorm van epilatie mijn gezichtshaar moet laten staan. Dus nu zit ik met een teveel aan gezichtshaar, zoals dit in transgenderland genoemd wordt om dat akelige woord baard te voorkomen,

Soms vergeet ik even stil te staan bij wat ik meemaak deze weken. Vergeet ik even in de spiegel te kijken. Het herstel vraagt veel geduld en is niet zonder pijn, waar veel van mijn focus naartoe gaat op een dag. Dan weer ijs, dan weer dat geweldige elektrische kruikje, en soms even slapen. En

Gisteren had ik mijn eerste nacontrole. Als ik dat woord google kom ik op nacontrole na de bevalling uit. Bijzonder hoeveel parallellen er waren ineens met de bevalling. Zoals mijn eerste helpende lieverds wat ze zagen vonden lijken op wat je kan aantreffen na de bevalling. Alles opgezwollen, pijnlijk. Of de vreugde die ik voelde

Het was een lange operatie van 4,5 uur. Ik had dan ook gekozen voor mamma augmentatie (borstvergroting) en vaginaplastiek in één sessie. Als alles goed hersteld hoef ik daardoor niet meer onder narcose. Wat een welkom idee is, want ik was er best van door de war! Het duurde een paar uur voordat ik doorhad

~2.00
Wat nou als het niet doorgaat? Als ik toch koorts heb ineens, of wat voor reden dan ook.
Let op de ademhaling.