Vandaag voor de tweede keer in de zee gedoken, samen met vriedinnen. Naakt want dat kan prima hier. Zoveel ruimte voor je eigen rustige plekje. Voorbijgangers zijn niet anders gewend en er zijn weinig engerds hier op het eiland. Naakt want het is gewoon fijn om die vrijheid te hebben, wat dat betreft ben ik wel een beetje nudist. Naakt want eindelijk voelt het veilig, zelfs heerlijk, om zo zonder kleren in de natuur te zijn.
Gisteren was het de eerste keer dat ik bloot in het openbaar kwam sinds de operatie. Ook op het strand natuurlijk, maar vooral dus zonder zwengel! Met vliedinnen durfde ik het vorig jaar ook aan met de onmiskenbare borstgroei en zwengel de zee in te duiken. Ik voelde me toen ook heerlijk vrij. Net als die keren dat ik met een vriendin naar de sauna ging. Soms krijg je dan een staarder, iemand die de puzzel niet snapt, maar verder had ik geen nare reacties of ervaringen. Ik voelde me best veilig.
Maar nu was het heel anders. Ik voelde me zo vrij! Wat een heerlijk gevoel je nergens voor te generen. Eindelijk klopt mijn lijf, dat merk ik aan mijzelf. Het voelt zoveel natuurlijker met vulva in de duinen te liggen dan met een zwengel. Ook al voelde ik me vorig jaar strijdvaardig, ook met zwengel en borsten zou je volledig als normaal gezien moeten worden. Maar nu is het gewoon fijn, zoals het bij mij zijn moet. Het is bliss!
Er is één ding wat ik graag mee wil geven. Namelijk iets wat niet veel mensen kunnen vergelijken. De eerste koude golven tegen de zwengel waren echt velen malen kouder dan de eerste golven tegen mijn vulva. De zwengel was als een soort extern verwarmingselement dat in één slag volledig afkoelde. Ik had vandaag nog steeds de neiging die plek te beschermen met mijn handen. Natuurlijk, het zeewater is nog steeds koud, maar de situatie is ook daarin aanzienlijke verbeterd!
