Vanmorgen ging ik vol goede moed verder met mijn gewaagde plan. Het combineren van elektronica en weven. Een bandweefsel met RGB-leds erin verwerkt. Eerder had ik de schering inclusief de geleidende garen al gemaakt, niet zonder frustratie want het is lastig materiaal. Maar het lukte. Nu wilde ik voordat ik de eerste RGB mini led […]

De zee lokte mij. Urenlang kon ik dwalen over het eindeloze strand en door mijn verwarde hoofd. Toen ik bij de zee ging wonen was het strand leeg. Jarenlang voerde het jutten mij naar zee. Mijn laatste tetosteronjaren was ik Sil de strandjutter, mijn meest geperfectioneerde masker met wilde lokken en een rossige baard. Ik

Het is weer zover, ik ben ondergedoken. Als een soort kluizenaar beweeg ik mij in mijn huis en tuin, vertoon me de komende dagen niet buiten de deur. Hooguit om de vuilcontainer klaar te zetten of binnen te halen. Ik heb genoeg boodschappen in huis voor een hele week en ik laat geen pakketjes bezorgen,

In juni vorig jaar schreef ik over de lippenstift die ik nog net vóór mijn ontdekking en ontmaskering vond op het strand tijdens een van mijn juttochten. Hoe ik er stiekem een liefde voor koesterde, ergens hunkerde om de lippenstift op te doen. En hoe ik de lippenstift steeds weer kwijtraakte en weer terugvond. Het

Ik ben begonnen met daten! Dat is nog best wel ingewikkeld, om allerlei redenen. Ten eerste heb ik nog nooit met mannen gedatet. Hoogstens dan die keer in mijn testosteron-tijd een jaar vóór mijn ontdekking, toen ik probeerde te ontdekken wat mijn identiteitsvraagstuk was en een vluchtige date had met een ‘andere’ man. Ik vind

Gisteren kreeg ik nieuwe inzichten over mijn verleden. Informatie over waarom ik in een pleeggezin kwam te wonen. Info die ik eigenlijk wel al wist maar toch in een andere versie in mijn hoofd opgeslagen had. Een onduidelijkere versie, meer ruis. Zoiets dat altijd al bestond maar met net een extra woord toch weer het

Zelfregulatie, dat woord bleef hangen vannacht nadat ik mijn weblog schreef over de paniek die ik soms voel over het nog moeizame herstel van het littekenweefsel. Alsof mijn lichaam nog in de war is en weer een zwengel wilt laten aangroeien. “Gaat niet gebeuren lieverd” leg ik haar uit. Wetende dat ze het eigenlijk wel

Sinds een week lig ik weer vaker wakker, iets waar ik doorgaans veel last van had tot na mijn operatie. Daarna sleep ik goed! Maar zoals ik eerder vertelde ging niet alles vlekkeloos door groeiend littekenweefsel. Gelukkig vond ik een osteopaat die me nu helpt dat te bestrijden, maar zo’n proces gaat heel langzaam en

Gisteren tijdens een ochtendwandeling vond ik deze takken met zaaddoosjes op mijn pad. Van flinterdun materiaal zijn ze, enorm breekbaar en doorzichtig als rijstpapier. Het deed me denken aan vroeger, mijn oma had ze soms in de gang staan. Vlagen herinneringen komen voorbij. Van opa die fuchias verzamelde, een sterrenkijker had waarmee hij foto’s maakte

Gisternacht droomde ik dat ik vergeten was dat er een knopje was dat ik in moest drukken waardoor het hele probleem down under in één keer opgelost was. Ineens was alles zoals het zijn moest, soepel, los, geen blok littekenweefsel. Helaas werkt het niet zo, maar wat gaaf dat ik even kon ervaren in mijn

Vandaag ben ik begonnen met het opstarten van de dagelijkse dingen. Zoals mijn computer. Ik merk dat ik er eigenlijk nog niet klaar voor ben, dat ik er nog in moet komen. Al ben ik blij met de tuin, al de bloemen die gegroeid of erbij gekomen zijn in de tijd dat ik er even

Eindelijk veelvuldig zon op Vlieland! En soms een regenloos wolkje om even af te koelen. Maar dan ook echt even, daarna weer de zon! Ik floreer eindelijk heerlijk in mijn luchtigste jurkjes, zoals dit Animapop jurkje dat ik vorig jaar kreeg van Karin, een van die lieve Vliedinnen die ik deze zomer ook weer in

Vandaag voor de tweede keer in de zee gedoken, samen met vriedinnen. Naakt want dat kan prima hier. Zoveel ruimte voor je eigen rustige plekje. Voorbijgangers zijn niet anders gewend en er zijn weinig engerds hier op het eiland. Naakt want het is gewoon fijn om die vrijheid te hebben, wat dat betreft ben ik

Hier op de natuurcamping is er elk jaar Bonte avond. Ik heb er met zoon ook wel eens leuke bijdrages voor gedaan en was ergens van plan iets voor te dragen. Iets poetisch, misschien een liedje. Het was gisteren, dus misschien volgend jaar! De liedjes of teksten gaan vaak over de ongemakken van het kamperen,

Heerlijk om weer op Vlieland te zijn! Mijn jaarlijkse bevrijding uit die dagelijkse heerlijkheid die ik doormaak. Met een slag of stoot hier en daar, daarom extra fijn om nu hier te zijn. Op het eiland en vooral ook op de camping waar we altijd bivakkeren voel ik me zelden down. Thuis voel ik me

Lief Lichaam, Hoe is het met je? Ik heb lang niet meer met je gepraat. Ik weet dat we het in ons leven soms moeilijk hadden samen. Er gebeurden dingen die we beiden niet konden overzien. Ik voelde me nooit zo goed één met jouw. Ik denk dat ik het wel wilde, maar het lukte

Vanmorgen ben ik voor de eerste keer gaan zwemmen sinds lang. Het mocht eindelijk weer! Na het zwemmen thuis op de bank voelde het alsof de lucht een beetje klaarde. Super helder weer natuurlijk buiten, maar binnenin mijn hoofd was het nog mistig, met vlagen zwaar bewolkt na het mistroostige nieuws dat ik gisteren kreeg.