Dat nummer van Abba, Happy New Year, het galmt nog na in mijn hoofd. Gisteren zocht ik het op en zong het luidkeels mee, een beetje om mijn zoon te plagen, maar vooral ook omdat ik er vroeger bij wegdroomde. De klanken, de liefelijkheid. Ook kreeg ik een filmpje van twee Vliedinnen die het meezongen op het feest waar ze waren. Het meezingen is nu heel anders. Ik laat me echt gaan, vol liefde!
Het was een bijzonder jaar. Met een vreemde bijsmaak wel, velen willen 2022 het liefst zo snel mogelijk achter zich laten. Maar voor mij was het vooral een jaar van positieve veranderingen. Door de hormoonbehandeling die buiten allerlei wenselijke lichamelijke effecten vooral rust geven. De 365 jurkjes en de ochtendselfies die me zoveel heerlijk vrouwelijke affirmatie gaven. Het schrijven van de teksten die mezelf en soms ook anderen steeds wat verder hielpen met het vinden van balans, het begrijpen van stukjes uit het leven.
En aan het eind van het jaar het boek! Ik ben blij en trots dat het gelukt is. Het is een heus boek geworden, niet iets waar je zomaar aan voorbij kan gaan. Wat ooit begon als een idee om mijn medisch process voor mezelf te documenteren is uitgegroeid tot een 416 pagina’s tellend boekwerk met een harde rode linnen kaft, met die begeerde gouden foliedruk. Het proces was helend voor mijzelf en het boek is dat hopelijk ook voor anderen.
En nu naar het nieuwe jaar! Voor mijzelf veranderd er meteen veel. Mijn atelier staat op losse schroeven, in ieder geval mag ik daar flink gaan opruimen deze maanden. En eind februari heb ik waarschijnlijk de operatie , een volgende stap in mijn transitie, met een verplichte rustpauze in de maanden die daarop volgen. Ik kan natuurlijk niet stoppen met schrijven, dus komt er een nieuw blog aan. Over alles wat op mijn pad voorbij komt en ik wil beschrijven. Maar eerst de rust.
Ik wens jullie allemaal een prachtig 2023! Ik droom ervan dat jullie hartewensen vervult gaan worden, al is het maar in stapjes. Geef jezelf alle tijd en alle liefde.
Happy New Year!