English version here.
Tijdens mijn onderzoeksproject Weaving Glitches, bedacht ik mijn eigen weeftechniek. Ik noem het een weeftechniek omdat het een andere manier van ontwerpen is dan gebruikelijk. Het is in de basis vrij eenvoudig, en toch zie ik maar weinig weefsels die op deze manier ontworpen zijn. Er zijn zeker gevorderde wevers die ook graag spelen met de tekening van de aanbinding, maar de enige weeftechniek die ik vond waarin ook ontworpen wordt in de aanbinding is de Crêpe weeftechniek. Maar in die techniek is het juist de bedoeling enkelkleurige weefsels te weven, de het gaat daar vooral om het verkrijgen van sterke, soepele stoffen. Overigens ook een erg leuke techniek, die me inspireerde om in het ontwerpen van mijn weefsels verder te kijken dan puur het aanpassen van de inslagen.
De aanbinding is bedoeld om aan te geven welke schachten opgetild worden bij het activeren van de specifieke trapper, op een weefgetouw dat voorzien is van trappers. In het weefontwerp hieronder zie je rechtsboven de aanbinding. De verticale lijnen zijn de trappers, in dit geval zestien. Elk zwart puntje geeft aan welk van de zestien schachten links van de aanbinding met die trapper verbonden moet worden.
Tijdens het ontwerpen van mijn Weaving Glitches-weefsels begon ik steeds meer te spelen met de aanbinding. Want wat je daar verandert, beïnvloedt het hele weefsel. En dat maakt het ontwerpen op de computer voor mij zoveel intuïtiever! Ook het selecteren van een stukje aanbinding, en dat draaien, verschuiven of spiegelen, er gebeurt van alles.
En als ik tevreden ben met het effect, zet ik de aanbinding om naar het liftplan, zodat ik het kan weven op mijn tafelweefgetouw. Oftewel, een weefgetouw dat hendels gebruikt in plaats van trappers. Tafelweefgetouwen zijn kleiner, en het weeft langzamer dan een groot weefgetouw, maar je kan er net zoveel mee! En waar je bij een groot weefgetouw met trappers vast zit aan de bindingen, of het veel tijd kost de trappers anders aan te knopen, kan je op een tafelweefgetouw continue ontwerpen door het aanpassen van de aanbinding, dat omzetten naar een liftplan, en het vervolgens weven.
Deze maanden brengen verschillende weefgetouwmakers betaalbare weefgetouwen uit met acht schachten. Ik voorspel dat hierdoor het complexere weven steeds gebruikelijker gaat worden. De Shuffle weeftechniek is prima inzetbaar vanaf 8 schachten, dus ook op deze nieuwe getouwen. Ook is de techniek bruikbaar voor dobby weefgetouwen, weefgetouwen aangestuurd door de computer of mechanisch, waarop je met zelfs 32 en soms 40 schachten kan weven.


Shuffles
Ik besloot mijn idee voor de Shuffle weeftechniek in mijn vierde Weaving Glitches weefsel op de proef te stellen. De basis van het weefsel zijn de twee brede banen die opgezet zijn in de Keper weeftechniek. Die laat namelijk, als ik ook voor de inslagen de Keper techniek aanhoudt, precies de aanbinding zien. En daarmee kon ik testen hoe goed mijn idee stand hield, hoeveel shuffles ik kon maken tot een soort algehele chaos. En de rest van de schering, die ik inreeg met verschillende technieken of variaties daarop, veranderden mee.



In de eerste shuffle selecteerde ik in de aanbinding rechtsonder een vierkant van zes bij zes pixels, die ik vervolgens één stap naar boven opschoof. In de tweede shuffle selecteerde ik linksboven een blok van zes bij zes pixels, die ik drie stappen naar boven verschoof. Daarna weefde ik het resultaat. De stippellijn in de foto geeft de referentie aan naar de aanbinding, het resultaat van de twee verschuivingen.
Wat ik vooral tegenkwam is dat je tijdens het ontwerpen, en soms tijdens het weven, grotere flotteringen krijgt dan gewenst. Dus inslagdraden die over veel scheringdraden heen gaan voordat ze weer onder een scheringdraad doorgaan om zo een verbinding te maken. Die kan je door nog wat verder te puzzelen in de aanbinding kleiner maken, als dat je wens is. Zelf houd ik meestal een maximale flottering aan van vijf draden. In dit weefsel lette ik daar alleen op in de keper-banen, de rest liet ik aan het lot over.
Hieronder nog drie shuffles uit dit weefsel. Het werkt niet altijd als een egaal verloop, proefjes maken voordat je een weefkunstwerk opzet kan ik aanraden. Al is het ook interessant je te laten verrassen. Ik leer steeds beter herkennen wat ontwerpen stappen in de weefsoftware gaan doen in het daadwerkelijke weefsel. Onder de voorbeelden een zip-bestand met alle shuffles als wif-files.







De intro van het vierde Weaving Glitches weefsel is een snelle weef-schets van een aantal shuffles. Zodat ik een idee kon krijgen van wat ik zou kunnen bereiken in de rest van het doek. Rechts van de foto een deel van de inslagen van dit eerste stuk van het weefsel.
Full weave
De variaties van doek vier in een zip bestand. Waar lift achter de naam van het document staat, is deze (meestal) het bovenstaande bestand omgezet in een liftplan. Je kan de voorbeelden van hierboven terugvinden, het zijn de nummers 08, 10, 13, 21 en 29.
26-weaving-glitches-4-shuffle-weave.zip

Mijn onderzoek Weaving Glitches werd financieel gesteund door het Stimuleringsfonds, uit de regeling Experiment (nu Startregeling Creatieve Industrie)
